Avrupa Birliği, 2040 yılı için emisyonları %90 azaltmak istiyor. Güzel, iddialı, umut verici. Ama asıl soru şu: Bu sözün altı ne kadar dolu?
- Sanayisi güçlü Almanya ile hâlâ kömüre bağımlı Doğu Avrupa aynı tempoda yürüyebilir mi?
- Hedefi koymak kolay, ama maliyetini kim üstlenecek?
- Zengin ülkeler daha mı hızlı dönüşecek, fakir ülkeler ise arkadan mı sürüklenecek?
Kâğıt üzerinde karbon kredileri, ticaret mekanizmaları, yeni yatırımlar konuşuluyor. Ama birliğin içindeki eşitsizlik bu mekanizmaları boşa düşürmez mi?
Ve daha önemlisi: Avrupa kendi içinde uzlaşamıyorsa, dünyaya nasıl model olacak? Küresel iklim mücadelesinde liderlik iddiası kağıt üstünde mi kalacak?
Belki de asıl mesele şu:
İklim hedefi koymak kolay, ama ortak irade olmadan bu hedef sadece rakamdan ibaret kalır.


